Είναι προδήλως άκυρη και καταδολευτική η μεταβίβαση της ακίνητης περιουσίας ενός εμπόρου που έχει κηρυχθεί σε πτώχευση επειδή έπαυσε τις πληρωμές προς τους δανειστές του. Τα δικαστήρια της χώρας στις πολλές παρόμοιες περιπτώσεις που έχουν κληθεί να αντιμετωπίσουν, έχουν αποφανθεί ότι η ακυρότητα πράξεων εκποίησης περιουσίας πτωχού εμπόρου επιφέρει την επαναφορά των ακινήτων στην περιουσία του προσώπου που πτώχευσε προκειμένου να ικανοποιηθούν με αυτήν την περιουσία οι δανειστές του.
Ωστόσο στην αγορά είναι πολλές οι περιπτώσεις κατά τις οποίες ο έμπορος μεταβιβάζει σε άλλον και αυτός σε τρίτον. Οι περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις αφορούν αγοραπωλησία η οποία όμως είναι εικονική.
Η άγνοια των τρίτων δημιουργεί προβλήματα στον πτωχευμένο έμπορο
Οι τρίτοι αυτό που προτάσσουν όταν έλθει η ώρα της δικαστικής κρίσης είναι η άγνοια τους περί της οικονομικής κατάστασης του πτωχού εμπόρου. Στις περιπτώσεις δε που έχει γίνει η μεταβίβαση σε συγγενικό του εμπόρου ή άλλο πρόσωπο και αυτό το τελευταίο προβαίνει στην αγοραπωλησία, πολλές φορές η περί αγνοίας δήλωση των τρίτων μπορεί να είναι αληθινή. Ωστόσο δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Σύμφωνα για τα δικαστήρια ο ισχυρισμός περί αγνοίας θεωρείται ως μη νόμιμος καθόσον για το νόμο η αδυναμία μεταβίβασης περιουσίας είναι νόμιμη συνέπεια της πτώχευσης και επέρχεται αυτοδίκαια από το νόμο ανεξάρτητα από οποιαδήποτε υπαιτιότητα και γνώση των συμβαλλομένων.
Μια άλλη αιτιολογία που έχε προταθεί ενώπιον των δικαστηριών και έχει απορριφθεί ως μη νόμιμη είναι ότι «με τα χρήματα της πώλησης πληρώθηκαν τα χρέη του εμπόρου και επομένως δεν υπήρξε βλάβη για τους πιστωτές από την πώληση». Τα δικαστήρια έχουν αποφανθεί ότι ο νόμος ορίζει περιοριστικά τη διαδικασία κα τον τρόπο που θα ικανοποιηθούν οι πτωχευτικοί πιστωτές.
