Ο νόμος 2251/94 θέτει ορισμένες απαγορεύσεις και ορισμένα όρια στην ελευθερία της διαφήµισης.
Ετσι:
– απαγορεύεται η παραπλανητική διαφήµιση
– απαγορεύεται η αθέµιτη διαφήµιση
– επιτρέπεται υπό προϋποθέσεις η συγκριτική διαφήµιση
– απαγορεύεται η άµεση διαφήµιση χωρίς σχετική συναίνεση
Ας δούμε αναλυτικά τι σημαίνει ο κάθε όρος:
-Παραπλανητική διαφήµιση είναι η διαφήµιση που το περιεχόµενο ή η µορφή της προκαλεί ή ενδέχεται να προκαλέσει πλάνη στα πρόσωπα στα οποία απευθύνεται ή στων οποίων τη γνώση περιέρχεται και, εξαιτίας της πλάνης αυτής, µπορεί να επηρεάσει την οικονοµική τους συµπεριφορά.
-Αθέµιτη διαφήµιση είναι κάθε διαφήµιση που προσβάλλει τα χρηστά ήθη και ιδιαίτερα η διαφήµιση που έχει στόχο ή ενδεχόµενο αποτέλεσµα την πρόκληση ή εκµετάλλευση αισθηµάτων φόβου, προλήψεων ή δεισιδαιµονιών ή την εξώθηση σε εγκληµατικές πράξεις, διακρίνει µειωτικά κοινωνικές οµάδες µε βάση το φύλο, τη φυλή, την ηλικία, το θρήσκευµα, την εθνικότητα, την καταγωγή, τις πεποιθήσεις και τις φυσικές ή ψυχικές ιδιαιτερότητες, δηµιουργεί την εικόνα υπερβολικά δελεαστικής προσφοράς, ιδίως σε παιδιά, νέους και στις πιο ευάλωτες κατηγορίες του πληθυσµού, απευθύνει το διαφηµιστικό µήνυµα κατευθείαν στο υποσυνείδητο, χωρίς να αφήνει στο δέκτη του µηνύµατος τη δυνατότητα κριτικής ή προβάλλει εµµέσως προϊόντα άλλα από εκείνα που αποτελούν το εµφανές περιεχόµενο του διαφηµιστικού µηνύµατος, χωρίς η προσβολή αυτή να αποτελεί νοηµατικά ουσιώδες και αναπόσπαστο τµήµα του.
-Συγκριτική διαφήµιση, είναι η διαφήµιση που προσδιορίζει άµεσα ή έµµεσα ή υπονοεί την ταυτότητα συγκεκριµένου ανταγωνιστή ή των αγαθών ή υπηρεσιών που εκείνος προσφέρει. Η συγκριτική διαφήµιση επιτρέπεται εφόσον συγκρίνει µε αντικειµενικό τρόπο τα ουσιώδη, συναφή, επαληθεύσιµα και επιλεγµένα µε αµεροληψία χαρακτηριστικά ανταγωνιστικών αγαθών ή υπηρεσιών
-Άµεση διαφήµιση είναι η µετάδοση διαφηµιστικού µηνύµατος απευθείας στον καταναλωτή µε οποιονδήποτε τρόπο άµεσης επικοινωνίας. Η άµεση διαφήµιση επιτρέπεται µόνο αν ο προµηθευτής ή άλλος για λογαριασµό του προµηθευτή κάνει χρήση στοιχείων ή πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα του καταναλωτή που περιήλθαν σε γνώση του από προηγούµενες συναλλακτικές σχέσεις του µε τον καταναλωτή, από γενικά προσιτές πηγές, όπως κατάλογο ή άλλα δηµοσιευµένα στοιχεία, ή από άλλο φυσικό ή νοµικό πρόσωπο, εφόσον ο καταναλωτής εγκρίνει ρητά τη µεταβίβαση των προσωπικών του στοιχείων για το σκοπό της άµεσης διαφήµισης. Ο διαφηµιστής είναι υποχρεωµένος να αναφέρει στον καταναλωτή τον τρόπο µε τον οποίο περιήλθαν σε γνώση του τα προσωπικά στοιχεία του καταναλωτή. Ο προµηθευτής οφείλει να διακόψει κάθε µορφή άµεσης διαφήµισης και να διαγράψει τα προσωπικά στοιχεία του καταναλωτή, εφόσον το ζητήσει ο καταναλωτής.
