Στη δύσκολη στιγμή του χωρισμού αυτό που μένει στον γονέα που δεν έχει την επιμέλεια των τέκνων είναι η γονική μέριμνα…
Πολλοί την έχουν ακούσει… Όλοι οι γονείς τη γνωρίζουν αλλά ελάχιστοι ξέρουν το περιεχόμενο της…
Αυτό που πρέπει εξαρχής να ξεκαθαρίσουμε είναι ότι η επιμέλεια είναι κομμάτι της γονικής μέριμνας… Κάθε γονέας έχει καθήκον και δικαίωμα ταυτόχρονα να ασκεί τη γονική μέριμνα.
Η γονική μέριμνα λοιπόν περιλαμβάνει τρία πράγματα:
(1) Την εκπροσώπηση του τέκνου. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι ο γονέας οφείλει (καθήκον) και μπορεί (δικαίωμα) να εκπροσωπεί το ανήλικο τέκνο σε κάθε υπόθεση που χρειάζεται εκείνο να υπογράψει κάτι (για παράδειγμα αποδοχή κληρονομιάς, ή διεκδίκηση κάποιου δικαιώματος ή ακόμη και παράσταση ενώπιον ενός δικαστή, ενός αστυνομικού κλπ).
(2) Τη διαχείριση της περιουσίας του ανήλικου τέκνου. Ουσιαστικά αν δεν εχει αποφασίσει κάτι διαφορετικό κάποιος δικαστής, τότε οι δυο γονείς θα πρέπει να συναποφασίσουν πως θα διαχειριστούν ενδεχόμενη περιουσία του τέκνου…
(3) Την επιμέλεια του τέκνου. Πρόκειται για το πιο ισχυρό κομμάτι της γονικής μέριμνας… Εν ολίγοις περιλαμβάνει τις αποφάσεις για τον τρόπο ζωής του τέκνου (διαμονή, η εκπαίδευση, καθημερινή φροντίδα κλπ).
Όταν λοιπόν ένα ζευγάρι παραμένει εντός της έγγαμου συμβιώσεως τότε η γονική μέριμνα (η οποία συμπεριλαμβάνει την επιμέλεια) ασκείται από κοινού, δηλαδή θα πρέπει οι δύο γονείς θα συναποφασίζουν.
Όταν οι γονείς χωρίζουν
Όταν όμως υπάρξει διάσπαση της εγγάμου συμβιώσεως των γονέων (διάσταση, ή ακύρωση του γάμου), αυτό που πρέπει να ρυθμιστεί πρωτίστως και κυρίως είναι ποιος θα αποφασίζει για τα τρέχοντα ζητήματα της καθημερινότητας των τέκνων…
Αν οι δύο γονείς τα βρουν μεταξύ τους τότε υπογράφεται ιδιωτικό συμφωνητικό…
Αν όμως δεν τα βρίσκουν τότε το λόγο έχει ο δικαστής.
Όπως ρητά αναφέρει ο Αστικός μας Κώδικας, στις περιπτώσεις διαζυγίου η ακύρωσης του γάμου και εφόσον ζουν και οι δύο γονείς, η άσκηση της γονικής μέριμνας ρυθμίζεται από το δικαστήριο. Η άσκηση της γονικής μέριμνας μπορεί να ανατεθεί στον έναν από τους γονείς ή, αν αυτοί συμφωνούν ορίζοντας συγχρόνως τον τόπο διαμονής του τέκνου, στους δύο από κοινού. Το δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει διαφορετικά, ιδίως να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων ή να την αναθέσει σε τρίτον.
Είθισται τα δικαστήρια πάντως (τουλάχιστον στη συντριπτική τους πλειονότητα) να χορηγούν το δικαίωμα (που είναι ταυτόχρονα και υποχρέωση) της επιμέλειας στη μητέρα ορίζοντας ότι τα υπόλοιπα μέρη της γονικής μέριμνας (διαχείριση της περιουσίας & εκπροσώπηση) θα πρέπει να τα ασκούν από κοινού οι δύο γονείς…
